Doc. Biljana Jevtić na Departmanu likovnih umetnosti, u Kulturnom centru Lab predstaviće u ponedeljak 13.05.2019. u 20 časova 3. Ciklus projekta „Crtež – Polje ličnog-intimnog traga-nja /dnevnika“ koji je nastao u saradnji sa studentima Akademije umetnosti u okviru izbora najuspešnijih individualnih zadataka/projekata i seminarskih radova na predmetu Crtanje sa tehnologijom.
13. maj 2019. u 20:00 – 01:00
Projekat „Crtež – Polje ličnog-intimnog traga-nja / dnevnika“ je rezultat inicijative Biljane Jevtić, docenta AUNS, da se kroz fakultetsku – univerzitetsku i umetničku razmenu studenata učvrsti i produbi već postojeća veza i saradnja Akademije umetnosti u Novom Sadu i KC-a Lab. U planu je da se u okviru izlagačkih ciklusa prezentuju najuspešniji seminarski radovi/individualni zadaci/projekti studenata.
O 3. Ciklusu Projekta „Crtež – Polje ličnog-intimnog traga-nja / dnevnika“:
Izložba 3. Ciklusa nastavak je umetničkog projekta „Crtež – Polje ličnog-intimnog traga-nja / dnevnika“, fokusirana je na istraživanja individualnih zadataka/projekata i seminarskih radova studenata tokom treće godine osnovnih studija, studijskog programa Likovne umetnosti i studijskog programa Primenjene umetnosti i dizajna, na predmetu Crtanje sa tehnologijom. Takođe, 3. Ciklus, kao i projekat, zasnovan je na multimedijalnom pristupu istraživanja u crtežu, kao i na istraživanju sopstvenih ideja, stavova i emocija, sa razvojem specifične svesti o ličnim afinitetima studenata, formirajući individualnu poetiku. Savremen pristup izražavanja / istraživanja prepoznat je i podržan kao originalne umetničke prakse i raznolike teme studenata, u kojima crtež postaje polje ličnog-intimnog traga-nja / dnevnika.
Luka Žurovski, produbljuje tematiku geometrijske apstrakcije, razvijajući autorsku refleksiju – promišljanje Kazimira Maljeviča i Pit Mondrijana, gde dominira geometrizam, maksimalne optičke čistoće, u osnovi meditativnoga i metafizičkoga karaktera. Paralelno, bavi se i tematikom geometrijske strukture, u kojima je istraživački postupak baziran na isticanju prožimanja različitih među-odnosa, kao i među-prostora površina i strukturalnog linearizma. U kontinuiranom, dugotrajnom procesu istraživačkog projekta, nastaju geometrijske apstraktne kompozicije, tehničke virtuoznosti i ritmičke celine niza likovnih elemenata: kvadrata, kruga – polukruga, trougla, kocke, pravougaonika, linija – horizontalnih – vertikalnih – dvostrukih linija – dijagonala i boja. Time se otvara kontemplativnost nove apstraktne estetike specifičnog traga-nja, strukturalne poetike geometrijskog crteža.
Jelena Bursać, shodno duhu vremena tehnoloških inovacija, pre-ispituje uticaje računarske i informacione tehnologije na svet, prirodu, čoveka, kroz sve aspekte života. U prilog tome, sa simboličkog aspekta, posvećuje se eksperimentalnom istraživanju organsko-geometrijske strukture od dva elementa: trave kao simbola prirodnog i računarske mreže kao simbola industrijskog – tehnološkog, u kontekstu uslovljenog sveta računarskih sistema. Od strukturalnih kompozicija, koje su građene kroz međuodnose organskog (bujanje i rast biljaka/trave/semena) i geometrijskog (vizuelni znakovi matične ploče – čipovi, konektori, memorijski moduli, elektronske veze), stvara jedinstvenu celinu crtačkog opusa. Ideje i težnje Jelene Bursać, su duboko humanističke prirode, da putem potencijalne bio-umetnosti osvešćuje vezu čoveka sa prirodom, kao i sa delima koja u sebe uključuju evolutivnost.
Kristina Božović, u domenu interaktivne instalacije pod simboličnim nazivom “Među nitima”, istražuje tematiku kose kao simbol intimnog – telesnog – čulnog, odnosno kose kao vlastiti kod umetničkog identiteta autora. Metaforična instalacija „viseće – zvučne – vrteške“ materijalizovana je kroz motiv kose, niti konca – strune, ukazujući i na simboliku prepletaja vlasi kose. Potencirana konceptualnost vertikalnih niti, s jedne stane, predstavlja prostorno – vremenski kontinuum linearnog univerzuma simbolike kose, a s druge strane, istraživanje taktilnog – interaktivnog univerzuma simbolike dodira kose. Takođe, u sferi interaktivnog, Sara Masnkosa, sa proširenog aspekta crtačkog medija, istražuje poetiku prostora trodimenzionalnog, geometrijskog crteža „šahovskog kvadratnog polja“. U beskrajnoj igri neograničenih mogućnosti i kombinacija otvaranja – zatvaranja geometrijske forme kocke, kao i ulaza-izlaza-ulaza „šahovskih – ljudskih figura“, Sara Masnikosa kreira imaginarni prostor-ni crtež sa idejom da posmatrača uvede u novi ambijent. Umetnički uobličene mozgalice – slagalice kvadratnog polja, crne i bele boje, intelektualnom snagom kreativnosti, podstiču na traganja za odgovorima na najzagonetnija pitanja univerzuma. Esencija cikličnog – dinamičnog kretanja instalacije/objekta obogaćena je uslojavanjem tekstura, kao i vezom – ušivanjem suptilnih, fluidnih zapisa na transparentnim folijama, odnosno ulazom-izlazom-ulazom „šahovskih – ljudskih figura“ u trodimenzionalnu kvadratnu površinu. Permanentno, u misterioznom okviru instalacije/objekta, dominira razmena sugestija na forme zagonetanja ambijentalnog haustora, kao i na poziv ulaska posmatrača u unutrašnji prostor Kristine Božović i Sare Masnikose.
Lidija Krnjajić, procesom samoposmatranja, istražuje unutrašnjost ljudskog tela promišljajući odnose između unutrašnjosti-duhovnog i spoljašnjosti-fizičkog tela, u vidu višestrukih ciklusa projekta/umetničkih (prostornih) knjiga, pod zajedničkim nazivom „Disanje“. Duboko ekspresivna iskustva vezana za unutrašnje elemente – organe (pluća), korespondiraju između unutrašnjosti i spoljašnjosti tela kroz unutrašnjost koja postaje spoljašnjost, a takođe i nagoveštavaju ono što je ne-vidljivo. Svojevrsni „dvolisni lokvanji – plućnih krila“ knjiga/e isijavaju znakove/simbole ugraviranih tragova disanja, organskog jezika crteža eho strukture. U cilju traganja za identitetom, otiskuje ultra-zvučne/prozračne teksture udisaja – izdisaja kao eho srca, sa akcentom na korišćenju specifičnog materijala – transparetnih folija, kao i simbolici ne-vidljiva svojstva transparentnog. S druge strane, strukturalno povezuje/urezuje (koncem za veženje/šivenje), frekvencije disanja kao metafora kardiogramskog zapisa crteža, snažnog emotivnog im-pulsa/otkucaja.
Marija Ranković i Nina Batinica, naglašavajući konstruktivni segment kolaža – spajanja različitih materijala, oblika i tekstura, re-konstruišu sklopove nove realnosti – mikro strukture makro detalja, kao i nove znakove/simbole stvaralačke imaginacije, vizije i fantazije, u crtačkom ciklusu digitalnih re-kompozicija. Na iskustvu tehnike kolaža, svojstvene umetničkim pravacima kubizma, dadaizma, nadrealizma, futurizma i pop arta, u korelaciji sa digitalnim kolažom, sveprisutniji sa razvojem modernih medija, širokog spektra primenjene funkcije, izgrađuju individualnu poetiku i pristup pomenutoj tehnici. Marija Ranković, sa psihološkog i intuitivnog aspekta, proširuje mogućnost fragmentarnog, stripovskog, i isto tako, tekstualnog i vizuelnog zapisa/izraza, u cilju istraživanja simbolične za-beleške sna – snoviđenja – granice jave i sna. U osnovi digitalnih crteža-kolaža pod nazivom „Isečci“ izostavljena je naracija, i na taj način, posmatrač doživljava sadržaj kao likovnu formu – autonomnu estetsku tvorevinu. Nina Batinica, u proširenom polju crtačkog medija, artikuliše vizuelne prikaze – simbolike realnog sveta, imajući za cilj dostizanje novih estetskih oblika digitalno-kolažne transformacije. Istovremeno, fragmente čoveka, realnog sveta i života, re-konstruiše u sinhronizovane kompozicije vizuelnih znakova i efekata digitalne animacije, dajući im karakter nadrealističkog, imaginativnog i fantazmagoričnog sadržaja. Marija Ranković i Nina Batinica, pre-ispitujući odnos tradicionalnog i digitalnog procesa izražavanja, u svojim radovima, istražuju i uticaj medija, prisutan kako u dizajnu svakodnevnice, umetnosti miks-medija, tako i u načinu razmišljanja savremenog doba.
Biljana Jevtić
Projekat „Crtež – Polje ličnog-intimnog traga-nja/dnevnika“ doc. Biljane Jevtić je deo programa saradnje Akademije umetnosti u Novom Sadu i KC-a Lab.
Stručni saradnici projekta: Rade Tepavčević, Srđan Šarović
Učesnici-izlagači/Studenti III godine osnovnih studija Akademije umetnosti u Novom Sadu: Luka Žurovski (grafika), Jelena Bursać (slikanje), Kristina Božović (grafika), Sara Masnikosa (slikanje), Lidija Krnjajić (grafika), Marija Ranković (slikanje) i Nina Batinica (grafički dizajn).
Ulaz je slobodan!
